Sol elimin yüzük parmağında daima bir kağıt kesiği bulunur, sanki kelimeler ve kağıtla gizli bir ahdimiz varmış;bu da nişanesiymiş gibi.
"Ben aşkın, acının ve devrimin kadınıyım." Derim, "Taaşşuk-u Kübra'ya" çıkar yolum.
"Nereye aitsin?" sorusuna hiç, net bir cevabım olamadı bugüne kadar. Bazen satırlarda, renklerde, bazen gökyüzünde, bazen de Meracel Bahreyn'deyim, okyanusun en dibindeki kirim, kumum, çamurum.
Bir kelebek kanadında gizli olabilirim: Çünkü kelebekler, kendilerini korumak için etraflarına koza örerler ve kendi kabuğunu yırtıp vakti geldiğinde bile yine de hemen uçamazlar. Uçamadıklarında hissettikleri acıyı en derinimde hissedebilirim.
Kalbimin kitli kapılarının ardındaki Koçak gibi, damarların kanla dolması, kuruyarak güçlenmesi gerekir ve ben, kendimi bir kelebek kanadında uçuyorken bulabilirim. Dişi bir kartalım, kendi ellerimle yeniden doğuşumun sancısını çektim. Yeni baştam doğurdum kendimi, biriktirerek küllerimi.
Doğu'dan akan nehrin kapıntısında yaprak gibi süzülürüm, geçirdiğim günlerin gerilerinde bıraktıkları o kusurlu kalanım.
Bazen rüzgar eser, ona karşı dururum.Beyaz bir yelkenliyim, koca bir okyanusta küçücük kalmış tinim. Kimine göre manasız sözler söylerim, yıldızlar kadar uzak gelir.Dudaklarımın üzerinden geçmeyen kelimeleri akıtıveririm, kirlenir beyaz sayfalar. Açar bir felsefi kitabı, bir düşünce uğruna kadrandan geçtiği gibi geçmeyen zamandan, ömrümden veririm.
"Mücrim gibi titrerim baktıkça istikbalime."Cefakeşliğime ah-u zar etmem.
✒
"Bu şekilsiz vücudun içinde, duvarlarla çevrili bir ruh yaşamaktadır.
'O an ağlamak istedim. Ama kalbimi bir çölden daha çorak hissettim.' "
*
"İyileşmek mi?
Ama ben hasta değilim ki: Kırık döküğüm. Aynı şey değil, anlıyor musun?"
Başlangıç-Diego.
Çocukluğum-Diego.
Sevgilim-Diego.
Dostum-Diego.
Anam,babam-Diego.
Oğlum- Diego.
Ben- Diego.
Evren- Diego.
"Beni anlamadın demeyeceğim. Beni anladın. Zaten en dayanılmaz acı buydu. Sen beni anladın. Anladığın halde canımı yaktın Diego."
Yalnızca bir Katreyim, Hayad'tan koparılmış; Matem'in karasından.
Günün birinde acıyı keşfeden küçük bir katrenin yazıları.
"Bu sene siyah lale yetiştirmeli!"
